Stappen

Dit is de 38e opeenvolgende dag dat ik een bijdrage schrijf, en nog niet eerder heb ik mij zo inspiratieloos gevoeld. Dat is op zich geen probleem, want door te beginnen volgt de rest ook wel. Dat inspiratieloze had ik de hele dag al. Ik werd ermee wakker en het lukte me niet goed om de gewenste mindset aan te roepen. Na een voor mijn doen lange douche en een in absolute zin lang durend ontbijt, ben ik aan de slag gegaan. Mijn notities van gisteravond doornemen, om zeker te weten dat ik begrijp wat ik gedaan heb.

Al decennia lang staat ook bij mij op de wensenlijst dat ik een boek wil schrijven. Al vele malen ben ik begonnen aan wat in mijn gedachten een pil van een bestseller moest worden, en na 18 pagina's in Word had ik in pakweg zes hoofdstukken mijn verhaal wel gedaan. Nou ja, verhaal. Het was meer een opsomming van gedachtespinsels en/of feiten, afhankelijk van wat op dat moment het onderwerp van mijn boek zou worden.

Heb je zin om volgende week dinsdag te komen eten? Een vraag vorige week van mijn jongste dochter. En heb je dan zin in broccolitaart? Ik pas mijn agenda iets aan en antwoord 'ja' op beide vragen.

Een maand of twee geleden heb ik mij aangesloten bij een of andere organisatie waarbij je zelf activiteiten kunt organiseren en daar aangesloten leden voor kunt uitnodigen. Tot nu toe ben ik vooral, en dat is een eufemisme, waarnemend lid. De enige activiteit tot nu toe die mij echt aansprak was in een mum van tijd volgeboekt. Ik pretendeer zoveel als mogelijk onbevooroordeeld te blijven en eerste indrukken op de plank met 'eerste indrukken' achter te laten.

De griep heeft niet echt toegeslagen bij mij, en dat wil ik graag zo houden. Aan de andere kant gaat het heel vaak op deze manier: het ziek worden zet niet echt door en het gaat ook niet echt weg, het blijft wat sluimeren.

Van de week had ik mij aangemeld voor een webinar van Hugo Bakker over zichtbaarheid. Zelf heb ik mij begin dit jaar gecommitteerd aan dagelijks een blog schrijven, dat ook te posten op LinkedIn, om van het dagelijks schrijven een gewoonte te maken. Om te ontdekken waar voor mij de meeste tijd in gaat zitten, waar ik mijzelf in kan verbeteren en zeker ook om mij straks meer gericht op mijn doelgroep te kunnen richten. Aangezien Hugo al vele jaren meer ervaring heeft dan ik maak ik graag gebruik van zijn kennis.

Hij lachte toen ik de deur opendeed. Er was een duidelijke blijk van herkenning en hij wist nog precies waarvoor hij eerder bij mij was geweest. Met kop en schouders stak die keer dat ik hem voor niks had laten komen erbovenuit. Ik dacht dat er lekkage was, en het enige dat hij hoefde te doen was een ring om een afvoerbuis vastdraaien.

Vandaag kwam er een toegift op de Time to Rise Summit van Tony Robbins. Waarin hij het veelvuldig had over je patronen. Dat de juiste patronen je verder helpen en onjuiste patronen je juist tegenhouden. Nu had ik net sinds een aantal maanden weer een patroon opgebouwd van 5:45 opstaan, Miracle Morning, 6:50 gaan sporten, enzovoorts, en dat patroon wordt juist door mijn deelname aan die Time to Rise Summit (die vandaag tot 23:30 duurde) aardig overhoop gegooid. Maar goed, dat terzijde.

Vanmiddag had ik met mijn oudste dochter afgesproken voor een ouderwetse vader/dochter-middag in Zwolle. We hadden afgesproken in het centrum, en voordat we elkaar zouden treffen wilde ik eerst nog naar een andere winkel ergens buiten het centrum. Vanaf daar wandelde ik ontspannen in zo'n 20 minuten naar de plek waar we hadden afgesproken: Waanders In de Broeren, een prachtige boekhandel, gevestigd in een voormalige kerk. Om vele redenen mag ik daar graag komen.

De afgelopen drie dagen heb ik de Time to Rise Summit van Tony Robbins gevolgd. Net als vorig jaar. En dit jaar heb ik het een stuk intensiever beleefd. Ik had mijzelf opgesloten in mijn werkkamer, oortjes in om alles te móeten blijven horen en elke afleiding buiten de werkkamer gelaten. Drinken, een tussendoortje omdat het laat zou worden (begin rond 20:00 uur, einde varieerde van 00:30 tot 1:15) en verder niets. Heerlijk in een soort van bubbel.