- Login om te reageren
In een aantal gesprekken dat ik de afgelopen dagen met professionals gevoerd heb, werd mij gezegd dat enkele zaken 'er goed uit zagen' en dat 'de kennis duidelijk aanwezig is'. Dat dat ging over zaken die ik ooit gebouwd heb kon de ander niet weten. Dus indirect was het een compliment. En een stem in mij zei dat die anderen niet het fijne ervan afwisten, want zo degelijk was het allemaal niet en met die kennis valt het ook wel mee. Valse bescheidenheid? Realisme?
Later vandaag kwam ik op LinkedIn een bijdrage tegen van Danny Dondorp van compoundcoaching. Over erachter komen wie jouw saboteurs zijn. Saboteurs zijn stemmen in jouw hoofd die het beste met je voorhebben, en in de praktijk ondermijnen ze jouw zelfvertrouwen en weerhouden ze je ervan om dingen te blijven ontdekken, jezelf verder te ontplooien.
Om erachter te komen wie mijn saboteurs zijn heb ik de vragenlijst doorlopen. Weinig verrassend voor mij was dat de perfectionist bovenaan eindigde. Ja, ik wil kwaliteit leveren. Dat ervaar ik juist als mijn kracht. Of zou die perfectionist ook een rol spelen bij hoe ik naar mijn eigen werk kijk? Is mijn werk misschien toch beter dan ik mijzelf wil laten geloven? Weet ik toch meer dan ik mijzelf vertel? Ik vind het nog steeds moeilijk om die gedachten voor waar aan te nemen. Per slot van rekening leer ik nog elke dag en is er dus nog nog ontzettend veel dat ik niet weet.
Valse bescheidenheid? Realisme? Of inderdaad perfectionisme? Wie het weet mag het zeggen.
Ik ben benieuwd wat jouw saboteurs zijn en hoe je daarmee omgaat.