Stappen

Tot hier en niet verder. Hoe doe jij dat?

Het is vrijdagmiddag en ik maak mijn planning voor de komende week. Ik heb geen afspraken en kan heerlijk volop aan de slag met de dingen die ik wil doen.

Het is weekend en de telefoon gaat. Een dierbaar familielid. Lang niet kunnen zien. Of ik dinsdag tijd en zin heb. Ik worstel en zeg ja. En besef dat ik voor een hele dag 'nee' tegen mijzelf zeg.

Vandaag leek wel een dag van knipoogjes. Knipoogjes om mij stil te laten staan bij waar ik mee bezig ben en na te denken over waar ik mee bezig wil zijn.

Het begon 1) met muziek die Youtube mij min of meer willekeurig voorschotelde, gevolgd door 2) een alinea met tekst die ik ergens las en tot slot 3) een spreuk van Loesje die ik tegenkwam terwijl ik aan het zoeken was.

Vandaag was een super productieve dag voor mij. En toch bekroop mij na afloop een gevoel van ontevredenheid. Ik kon het niet plaatsen. Ik zag vooral wat ik allemaal niet had gedaan. Vooral omdat ik dingen wel gepland had.

En ik voel mij dankbaar dat ik vanavond iemand sprak die mij de andere kant liet zien van wat ik had gedaan. Met woorden die kort samengevat op het volgende neerkwamen:

De afgelopen dagen heb ik geëxperimenteerd met het bouwen van een Drupal website op mijn eigen computer. Daar was ik jaren geleden al mee begonnen. Waarschijnlijk ben ik ooit begonnen met systemen als wamp en xampp, later heb ik heel even Aquia Dev Desktop gebruikt om vervolgens lange tijd Virtualbox te gebruiken. Een leuke en leerzame tijd. Vooral wanneer een website na het overzetten naar de server van mijn hostingprovider niet meer goed wilde werken.

Zoals ik gisteren schreef ben ik vandaag aan de slag gegaan met een carrousel maken voor een LinkedInpost. Ik had de nodige afbeeldingen verzameld en hoefde die 'alleen maar' te groeperen, op volgorde te zetten, uit te snijden en samen te voegen. Om de uiteindelijke afbeeldingen om te zetten naar een pdf. Althans, zo heb ik het begrepen dat ik het het beste kan aanpakken.

Vandaag had ik mij voorgenomen om te gaan experimenteren met de carrousel van LinkedIn. Het stappenplan had ik tevoren goed voorbereid en per stap had ik ook uitgewerkt wat ik moest doen. Ik wilde software verwijderen, instellingen aanpassen en dan van begin af aan alles weer instellen en installeren, en daar tegelijkertijd schermvideo's en schermprints van maken.

Het was een e-mail van Hugo Bakker met de titel 'Winactie' die mij deze ochtend meteen een onderwerp voor vandaag gaf. Een actie waarbij ik iets kan winnen wanneer ik met anderen deel dat ik bij hem van 10 tot en met 14 maart een zichtbaarheidchallenge ga doen. 'Is een winactie dan zoiets bijzonders?', vraag je je misschien af. En los van of je je dit afvraagt en wat jouw antwoord is: nee, zo bijzonder zijn winacties vandaag de dag niet. We worden aan alle kanten verleid om dingen te doen zodat we iets kunnen winnen.

Het was nog in de jaren '90 dat ik mij met websites bouwen bezig ging houden. Zelf code typen en een beetje opmaken. En als ik mij bij de 10e pagina bedacht dat ik de opmaak toch net iets anders wilde, kon ik de negen voorgaande ook weer aanpassen.

In een aantal gesprekken dat ik de afgelopen dagen met professionals gevoerd heb, werd mij gezegd dat enkele zaken 'er goed uit zagen' en dat 'de kennis duidelijk aanwezig is'. Dat dat ging over zaken die ik ooit gebouwd heb kon de ander niet weten. Dus indirect was het een compliment. En een stem in mij zei dat die anderen niet het fijne ervan afwisten, want zo degelijk was het allemaal niet en met die kennis valt het ook wel mee. Valse bescheidenheid? Realisme?

Vandaag was in vele opzichten een dag waarin ik ervaren heb dat stappen zetten ervoor zorgt dat er perspectief ontstaat. Dat begon met mijn keuken. Die had ik eerder deze week helemaal leeg moeten halen zodat er een nieuwe vloer gelegd kon worden. Vandaag wilde ik eerst goed gaan schoonmaken alvorens de apparatuur weer terug te plaatsen. Mijn keuken kent veel plekken waar ik niet al te vaak schoonmaak en waar in de loop van de tijd een dun laagje vet gaat ontstaan. De neiging om er moedeloos van te worden was er zeker, en ik wist ook dat dat mij niets verder zou brengen.