- Login om te reageren
Gisteren had ik even contact met mijn zus. Ze vertelde onder andere dat ze een afspraak die ze met iemand had op moest schuiven omdat ze geveld was door de griep. De kat eten geven en voor zichzelf een kop bouillon maken was het maximaal haalbare voor haar geweest. Ik heb haar beterschap gewenst en voelde mij gezegend dat griepgolven doorgaans aan mij voorbij gaan. Ik had er al een paar keer over gelezen dat het aantal mensen dat zich met griep bij de huisarts had gemeld voldoende was om van een epidemie te spreken. Zojuist las ik zelfs dat het aantal in een week tijd verdubbeld is en voor het eerst (ruim) boven de 100 mensen per 100.000 inwoners ligt.
Mijn jongste dochter die op een basisschool werkt kon het allemaal beamen. De klas was soms nog niet eens voor de helft gevuld met leerlingen en van de leerkrachten was ook menigeen afwezig. Het was druk, en voor de verantwoordelijken vooral improviseren geblazen om de boel draaiende te houden. Ik geloofde het allemaal onmiddellijk, en had in mijn directe omgeving nog van niemand gehoord dat die ook de griep had gekregen.
Waar mijn dagschema doorgaans zodanig is opgebouwd dat ik tussen 22 uur en 22:30 uur ga slapen, was het de afgelopen weken een paar keer na middernacht geworden. Zo ook de afgelopen dagen met de training die Tony Robbins gaf. En ik merkte dat ik dat niet meer goed kon hebben. Ik was véél moeër dan ik van mijzelf gewend was. Zou de leeftijd dat toch stiekem een rol spelen? Daar wil ik voorlopig helemaal niets van weten. En voorlopig hou ik dat zo, want vanmorgen werd ik wakker met een lamlendig gevoel van tegen de griep aan zitten. En het is natuurlijk veel fijner om moe zijn op de griep te schuiven dan op de leeftijd.
Nu word ik wel vaker wakker dat ik me niet op en top fit voel, en eenmaal in beweging verdwijnt dat, helemaal wanneer ik ook nog lekker naar de sportschool ben geweest. Dus daar ben ik vanmorgen toch ook naartoe gegaan. En ik voelde dat ik mijn hartslag niet teveel omhoog moest jagen, dus ik heb gekozen voor het programma 'vetverbranding'. Twee vliegen in een klap, zal ik maar zeggen.
Achteraf bleek dat ik de meeste energie voor de ochtend daarmee wel verbruikt had. Ik ben achter de computer gekropen, heb mijn tijd zo nuttig mogelijk besteed, de prullenbak gevuld met tissues die ik om de haverklap nodig had om mijn neus te snuiten, en mij opgeladen om vanmiddag boodschappen te doen. In mijn vriezer liggen genoeg bakken met soep en mealpreps voor de komende twee weken, alleen had ik bijna geen fruit meer in huis. Dat heb ik vanmiddag ingeslagen - voor het geval de griep ook bij mij echt toe gaat slaan - evenals een aantal dozen tissues.
Wat dit alles met het algoritme van AH te maken heeft? Wel, deze week had ik in mijn persoonlijke bonusbox de tissues in de aanbieding. Hoe AH wist dat ik ze nodig zou hebben zal voor altijd een raadsel blijven; ik ben in ieder geval heel dankbaar daarvoor.