- Login om te reageren
Heel even heb ik met de gedachte gespeeld om dit blog de titel te geven 'Zoals verwacht liep alles anders...', en dan als tekst alleen maar iets neer te zetten als '...en dus ook dit blog voor vandaag. Tot morgen!'. En hoeveel andere dingen ik ook nog wil doen vandaag, ik vind het veel te leuk om te ontdekken waar het schrijven mij naartoe brengt. Dat wordt binnenkort ongetwijfeld toch wat anders, want volgende week ga ik bij Hugo Bakker meedoen aan zijn zichtbaarheidschallenge. Geïnspireerd door hoe hij andere cursisten van hem liet werken aan hun zichtbaarheid ben ik eerder dit jaar daar ook mee begonnen. En vanaf volgende week ga ik dat gaandeweg waarschijnlijk ook wat gerichter doen. Al vind ik zomaar wat in het wilde weg vertellen voor mijzelf ook best wel leuk zo nu en dan.
Vandaag was een dag waarop vrijwel anders liep dan gepland. Dat begon gisteravond. Ik lag net in bed en nam iets waar waarvan ik dacht 'het zal toch niet'?! En na een paar minuten wachten wist ik het: het was wel zo. Het heeft mij een tijd lang wakker gehouden, ik heb liggen woelen, en ben gelukkig uiteindelijk in slaap gevallen. Het was daarmee helaas niet voorbij. Ik heb er vanaf het moment van wakker worden zo goed als de hele dag last van gehouden. En met het feit dat ik er vanmorgen nog steeds last van had begon het al dat de recht-toe-recht-aan-weg die ik voor vandaag in gedachten had met een enorme kronkel was begonnen. De plannen om 's morgen bijtijds op pad te gaan moest ik laten varen. Uiteindelijk ben ik gaan lezen op het tijdstip waarop ik dat doorgaans doe en wil doen. Het leek bij die ene kronkel te blijven. Zeker toen ik daarna zoals gepland achter de computer ging zitten, om verder te gaan waar ik gisteren gebleven was. Alleen was dat niet zo heel lang.
Ik had een aantal afspraken vandaag. Die stuk voor stuk anders liepen dan voorzien. De een was vergeten dat we de afspraak vervroegd hadden, bij de ander duurde het gesprek veel langer dan de bedoeling was. En ja, het was nodig om door te gaan en dingen helder te krijgen. Na afloop even iemand raadplegen om steun voor iets te krijgen werd een gesprek van meer dan een uur. De vork bleek iets anders in de steel te zitten dan mij was voorgespiegeld.
Een leerzame dag, dat zeker. Op het vlak van (niet voldoende) begrenzen en van hoe er verschillend naar een en dezelfde situatie kan worden gekeken. Van hoe mijn dag beïnvloed kan worden door iets waar ik geen grip op hebt tot hoe ik dingen kan beïnvloeden juist doordat ik er (enige) grip op heb. De weg van vandaag kende vele kronkels, en uiteindelijk ben ik er wel gekomen.