- Login om te reageren
Het is weer gelukt. Het is weer gebeurd. Een groot glas (350ml) cola gisteren in de middag en een groot glas cola gisteren bij het avondeten. Daarmee moest ik het doen. Of cola bij mij als een placebo werkt of dat er daadwerkelijk iets gebeurt is ondergeschikt aan het resultaat: vandaag voelde ik mij geen moment meer misselijk.
Een kleine mogelijke bijwerking was er wel. De dosis cafeïne was waarschijnlijk dusdanig veel voor iemand die geen koffie en andere cafeïnehoudende dranken drinkt, dat het mij gisteravond niet lukte om in slaap te vallen. Ik heb van alles gedaan om de slaap te kunnen vatten, en het wilde maar niet lukken. Een kwartier lang op mijn ademhaling focussen zou zonder problemen uitlopen tot een half uur. Zonder resultaat. Bij het schaapjes tellen moest ik te vaak denken aan de wolf die van de week in de gemeente is gespot. Ik dacht dat ik het te warm had, dus heb ik het dekbed flink opgeschud. Ik dacht nog steeds dat ik het warm had, dus een dekbed eruit gehaald. Ik had het inderdaad minder warm en was nog steeds klaarwakker. Dus dan meteen maar even naar de wc. Uiteindelijk, het was toen inmiddels 5:30, ben ik gaan lezen. Lezen lukte niet, in slaap vallen ook nog steeds niet. Mijn telefoon gepakt en deelname aan een groepslunch geregeld, berichten op LinkedIn en Facebook bekeken, en uiteindelijk rond half acht opgestaan. Koud afdouchen voelde als een must en dat was het misschien ook wel. Koud ook.
En ook op pad gegaan. Wakker gebleven in de trein. In twee etappes bijna twaalf kilometer door de ijzige wind gelopen. En het gemakseten waar ik zin in had gelaten voor wat het was en toch gekookt. En uiteraard nog dit blog geschreven. Al was het maar dat ik dan in ieder geval wat betreft dat commitment aan mijzelf met een gerust hart kan gaan slapen.
En dat ga ik nu ook doen. Heel tevreden en voldaan. Welterusten en alvast een mooie zondag toegewenst!