Coördinatie oefening

Vandaag had ik mij onbewust een uitdagende coördinatie oefening gegeven. En in alle eerlijkheid moet ik bekennen dat ik mijzelf na een hele dag bezig te zijn geweest net aan een 6,5 geef. En terwijl ik dit typ en met de muis iets wil aanklikken, ga ik de mist in. Misschien dan toch een 6,4.

Kort geleden schreef ik dat het geheugen mij in de steek had gelaten. Het geheugen van mijn desktop computer om precies te zijn. En ik schreef ook dat ik mij maar eens op een andere computer ging oriënteren. Normaal gesproken ben ik daar maanden mee bezig. Ik zoek dan tot in detail uit wat ik wel en niet wil hebben, wat ik allemaal moet regelen om de boel geïnstalleerd te krijgen, wat ik met mijn oude computer ga doen, enzovoort.

Vorige week ging ik op Googlemaps zoeken naar een bepaald adres. En al zoekende en een beetje in de buurt rondsnuffelende zag ik een winkel met refurbished computers. Dat wekte mijn nieuwsgierigheid. Ik keek op hun website, ging verder op zoek op het internet en stuitte tot mijn verrassing op een schappelijk geprijsde computer die voor nu precies goed was voor waar ik mijn computer voor wil gebruiken. Een snelle vergelijking tussen mijn huidige processor en die in die refurbished computer gaf als indicatie dat ik van prehistorie naar begin deze eeuw zou gaan. Boter bij de vis en besteld. Ver buiten mijn comfortzone.

Na bezorging kon ik aan de slag. Eerst het BIOS (of is het Uefi?) juist instellen, updaten van Windows 10 naar Windows 11 een dan alle benodigde software installeren. En daarna volgde de grootste uitdaging: de juiste instellingen bij bepaalde softwarepakketten invoeren. Helaas bleken daar geen eenvoudige manieren voor de zijn. Zoeken op internet leerde mij dat ik dan dingen uit het Windowsregister kan kopiëren, en daar begin ik niet aan. Dus koos ik voor een andere oplossing: de nieuwe desktop naast de oude zetten en dan bij de oude kijken naar wat de instellingen bij een programma zijn, en die dan invoeren bij de nieuwe.

Op mijn bureau had ik ruimte gemaakt en uiteindelijk had ik een toetsenbord met muis voor mijn oude computer en een toetsenbord met muis voor mijn nieuwe computer naast elkaar liggen. En waar ik vooraf de hoop had dat ik soepel zou wisselen van de ene computer naar de andere, bleek de praktijk toch een heel stuk weerbarstiger. Hoe vaak ik vandaag de muis maar niet over het scherm zag bewegen omdat ik met de verkeerde muis bezig was, of voor niets een wachtwoord had ingevoerd omdat ik dat met het verkeerde toetsenbord deed, is niet meer op de vingers van twee handen te tellen. En ik lette gaandeweg wel steeds beter op.

Het is per saldo eigenlijk wel heel leuk geweest om te constateren hoe zo iets eenvoudigs een enorm goede oefening voor mijn hersenen bleek te zijn. En over hersenen gesproken: de geheugenproblemen zijn nu ook voorbij!