- Login om te reageren
Ik heb iets met cijfers en getallen. Waarom de digitale wereld - waarin men niet verder dan 0 en 1 en zo af en toe 0,5 komt - mij zo aanspreekt is mij in dat opzicht dan ook een raadsel.
Ik koester met liefde de herinneringen aan de momenten waarop mijn vader mij eindeloos lang sommetjes opgaf omdat ik daar om vroeg. Of ik nou onder de douche stond, op het toilet zat of met de blokken uit mijn blokkendoos aan het spelen was: ik mocht van hem hoofdrekenen. Dat we op de basisschool met cijferen nog niet verder dan 20 gingen was voor mij veel te beperkend, dat had mijn vader al snel door. Duizend en miljoen kende ik ook al wel, en daar kon ik mij ook nog wel iets bij voorstellen. Zoveel zandkorrels zaten er ongetwijfeld ook in mijn zandbak. Maar octiljoen, dat vond ik zo indrukwekkend. Een 1 met 48 nullen erachter. Dat was in mijn beleving zo ongeveer vanaf de aarde tot het einde van het universum. En ja, ik snapte ook wel dat als octiljoen bestaat, dat octiljard ook wel zou bestaan, en die gedachte onderdrukte ik zo snel mogelijk. Octiljoen was voor mij het summum, en heeft voor eeuwig een plekje in mijn hart gekregen.
Vanmorgen werd ik met een heel blij gevoel wakker. Geen idee waarom, en misschien voelde het juist daardoor zo fijn. De zon liet zich net een klein beetje boven de nok van het dak van mijn overburen zien en ik schoof het gordijn een stuk opzij om het licht over mij heen te laten schijnen. Onder de douche stond ik na te denken over wat ik zou gaan ontbijten en ik had een grote behoefte om iets lekkers te halen of maken. Om uiting te geven aan mijn blijheid, alsof ik iets te vieren had.
En toen wist ik het. Het is vandaag 3 maart. Vandaag ben ik 60½ jaar geworden. Om precies te zijn 22097 dagen. Een taart met zoveel kaarsjes maken was op voorhand kansloos en zelfs ChatGPT dacht er zo over. Ik heb een aantal pogingen gedaan, en vreemd genoeg zijn cijfers niet de sterkste kant van deze AI-hulp. Bij de eerste taart plaatste hij zonder problemen een 1 waar een 0 moet staan, bij de tweede taart raakte die zelfs de tel kwijt. Terwijl ik nog als antwoord kreeg "Hier is je taart met twee etages en de cijferkaarsen '22097' bovenop! 🎂🎉 Hopelijk past dit precies bij je wens. Laat het me weten als je nog iets wilt aanpassen! 😊".
Mijn dag kan nog steeds niet stuk. De octiljoen dagen ga ik niet halen. Een taart met octiljoen kaarsjes zal ik nooit nodig hebben, zelfs niet als je in nanoseconden gaat rekenen. Wel word ik nog steeds blij van cijfers en getallen en, zo maak ik mijzelf wijs, ik ben daar duidelijk echt nog wel beter in dan ChatGPT.